Haastige spoed is zelden goed, behalve alss je kakken moet! 2

Daar zijn we weer, ook ditmaal bij de Mac, want daar kan je het beste internetten. In het hotel kon het ook wel maar via allerlei onbeveiligde sites, waar je met creditkaart betalen kon. En hier kost het maar een ,milkshake. Het is nu de laatste dag hier in Israël en ik heb me een rustdagje veroorloofd. Barbara en Nelleke zijn met het gezelschap een dagje naar Betlehem `gezellig met de groep. Gisteren zijn zijn we naar Masada geweest een fortificatie uit de tijd van Herodus. Wel mooi met een kabelbaantje omhoog, waar we buiten de ruïnes de zoveelste mozaïekenvloer zagen. Van tevoren waren we bij een bron geweest in een soort canyon. Advies van de gids neem veel water mee, hoofddeksels voor de brandende zon, voor de lange wandeling. NU dat moest je weer nemen met een korreltje zout, want we Zaten na een kwartiertje weer in de bus. Op naar de Dode Zee.

Eerst natuurlijk een heerlijke lunch met een enorme sortering toetjes!!!!Smullen dus. En of het nu kwam door de toetjes of door het zoutgehalte in de Dode zee, maar we dreven!! Een enorme rare ervaring, het water voelt6 heel zacht aan, want al een vreemde gewaarwording is. Hierna nog gezellig met Carla en zus nog een colaatje gedronken.

En toen weer terug met de bus naar Jeruzalem nar heet Ceasarhotel. Overigens een 2 sterren hotel met 4 sterren allures. Duurt uren voordat je wat te drinken krijg (bar is nooit bemenst), Bij Nelleke en Barbara, waren er nog wat haarsoorten van verschillenden allure aangetroffen en ik zit in een klein kippwenhokkamertje. Om bij het raam te komen moet ik over mijn koffer springen.

OM met Barabara´s woorden te spreken een schitterend hotel met uitzicht op de Olijfberg?!

Maar het eten is heerlijk, elke avond weer en best gezellig, elke avond komen er andere reisgenoten bij ons aan tafel zitten, met andere verhalen.

Gisteravond in het King David hotel, waar alle aardse beroemdheden logeren een kopje koffie gedronken. Lekker chique!De rest van de groep ging naar een folkloristische dansavond!

Maar ik stop, ik krijg net een smsje dat Barbara en Nelleke in Betlehem Zijn gearriveerd

Haastige spoed is zelden goed, behalve alss je kakken moet!

Vandaag de toch terug naar Israël. We gingen via Krake, waar wij het Kruisvaarderskasteel uit 1142 bezochten. Ons Nelleke dacht aan een min i Versailles en had haar ballerinas aangetrokken. Dus wij moesten haar dragen (beurtelings) over den rotsblokken dragen. Natuurlijk weer prachtige uitzichten over de woestijn. Toen togen we naar Madaba, daar was een schitterende mozaïekvloer (Wij kunnen geen mozaïekvloer meer zien en ruiken) De buiken begonnen toen te knorren van ons drieën, het was weer lekker. Edoch eentalig medereizigers had flinke last van buikloop hierna. Onze gids zei dan ook de wijze woorden `Haastige spoed is zelden goed, behalve als je kakken moet`

Toen weer urenlang in de bus gezeten naar de grens De controle aan de Jordaanse grens ging vrij vlot, maar de Israëliërs lieten ons urenlang wachten. Nelleke werd flink ondervraagd en terecht.

Om acht in het hotel, eten en slapen

De volgende dag betonen we in Jeruzalem en wel op den Olijfberg. Weer natuurlijk een prachtig uitzicht, honderden treden bewandeld, urenlang gelopen, duizenden kerken bekeken, klaagmuur bezocht en heeeeeerlijk broodje falafel genuttigde.

Het imodiumgehalte was inmiddels tot recordhoogte gestegen (Niet bij ons, wij aten gewoon door)

´s Avonds op eigen houtje naar Jeruzalem gegaan met de tram, een hele nieuwe tramlijn die gratis nu nog gratis reed voor proef. Heerlijk je even los te voelen van de groep, het groepsreizen is een speciale manier van reizen, die wij niet kennen.

De volgende ochtend met de bus weer naar het oude centrum, waar we via de Mestpoort de stad binnen kwamen. Het was een chaotische dag vandaag qua organisatie, niets liep zoals bedoeld was....Tempelplein was gesloten, de bus stond vast in de stad door alle drukte. Een gedeelte van via dolorosa (kruisweg) gelopen. De dag afgesloten bij de graftuin, barbara liep nog mee voor de foto´s Nelleke en wijbrand verlieten de groep en gingen met de tram terug naar het hotel waar een uurtje later de rest aan kwam kakken.Met een aantal medereizigers nog munt/theetje gedaan in de lobby.

Wordt vervolgd. Morgen gaan we naar de dode zee, alles is al geschoren, nou ja alles, benen en oksels. Dan prikt het morgen niet zo......

Allemachtig prachtig mijn kameel is drachtig

Vanmorgen in den vroegte vertrokken wij, na een uitgebreid ontbijt naar Petra. Het was berekoud, dus de fleece-jacks gingen aan, Na een kwartiertje rijden, wat heel gezellig was. Wanneer jee de busreis begin met 'begin de dag met een dansje' de gids door de speakers laat schallen , kan je dag nietmeer stuk, ij

Na een kwartiertje waren we op de plaats van bestemming en volgde de ruige wandeling, met de koperen ploert, die steeds feller scheen, kwamen we via een nauwe kloof, na 8 kilometer bij de eerste façade, de Schatkamer, wat ook meteen de mooiste was.

Na dit aanschouwd te hebben vervolgde wij deze tocht, omringt door armoedige ezels en zwetende paarden maar mooie uitgehouden gebouwen/figuren zien in de rotsen.

Tot de middag was het een dynamisch groepsgebeuren, daarna werden we vrijgelaten. Wat inhield meteen zitten en lunchen. Barbara en Nelleke hadden nog de moet om naar de Koningsgraven te klimmen(200 treden), kon ik weer op de tassen passen.

Hierna heeft Barbara voor haar broertje een half uur stenen uit de schatkamer zitten hakken, kon ik natuurlijk weer meedragen. Het was voor velen een pittige dag, maar wij waren in topkonditie!!

Dorien bedankt voor gymschoentip!

Het was een adembenemende, fantastische, ontroerende beleving. Nummer 1 voor ons!!!!!!

Toen weer terug naar de bus, maar eerst nog een Arafatsjaal en Jordaanse vlag gekocht

PROBLEMEN MET FOTO, ZE VOLGEN NOG

Op weg naar Petra

We zijn vanmorgen vroeg vertrokken uit de kibboets. Met de bus richting Jordaanse grens, duurde een hele poos, maar verliep uiteindelijk vrij soepel. Jr kwam meteen in een hele andere wereld. Maakte kennis met een hele leuke Jordanese gids, sprak best goed Nederlands en hield van Nederlandse spreuken: Wie niet waagt blijft maagd was de spreuk van de dag. Morgen een andere spreuk...

Na de grens overgang reden we naar de stad Jerash, dit was echt zo prachtig en heel indrukwekkend. De mooiste opgravingen uit de Romeinse tijd, zie onze foto's. We konden foto's blijven maken. De mensen ontzettend aardig en vriendelijk, een verschil met de mensen uit Israël. Lunch was overheerlijk, lekker brood, salade en humus. Recept volgt nog!

Daarna begon de rit richting Petra, duur 4 uur, maar wel de moeite waard. Ook vanuit de bus prachtige vergezichten over de woestijn. De dessert Superhighway richting Akaba was werkelijk fantastisch en plezierig. Aangekomen in Petra slapen we vanavond in een 4 sterren hotel, dat is toch wel fijn na 3 nachten in de kibboets(kippoets)

We voelen ons ge-upgrade! Daar waren we ook wel aan toe.

De kamers zijn mooi en het 1e avondmaal was super.

On tour 2

Vanmorgen vroeg den bus in, er kwam natuurlijk weer iemand 15 minuten later aankakken. Leve de groepsreis!!

Afijn wij togen naar de bekende? Doopplaats Yardenit aan de Jordaan. De denk hier aan een flinke rivier, maar je moet toch denken aan de Dommel rondom Eindhoven.

Het was me daar een feest van vanjewelste, mensen in witte gewaden werden daar aan de lopende band gedoopt. Vooral de doopdelegatie uit Brazilië as behoorlijk vrolijk bezig, er werd na de doop door de padre met snoepjes gegooid?!. Ondanks dit alles was het toch een indrukwekkend schouwspel.Een van onze medereizigers ging met z,n voeten te water en zie twee tenen aan elkaar, zie foto!!!!!!

Maar we moesten weer verder naar Bet Shean, waar wij de oude stad bezochten, tenminst6e wat er van over was. (Romeins-Byzantijnse bouwstijl)

Hier heeft Barbara in het coluseum een lied ten gehore gebracht (cd's hiervan zijn bij mij te bestellen)Verder was er natuurlijk den boom op de heuvel, die decor was in de film 'Jezus Christ Superstar' Nadat eerst nog mensen moesten pinnen, terwijl in de bus moesten blijven zitten met een Mac op 20 meter afstand, dat was afzien!!!!!

In de bus zitten wij helemaal achteraan, zodat we iedereen goed kunnen observeren, We moeten soms om de kleinste dingen die we zien lachen, Waarop dan een paar mensen licht geirriteerd om kijken, zodat ons lachproces weer wordt versterkt

Toen togen wij via de resten van een zeer oud stadje, waar wij wederom weer heerlijk en uitgebreid hebben gegeten. (De onderkinnetje van Barbara is inmiddels weggemasseerd), naar Nazareth. Hier bezochten we de kerk/grot waar Maria M. van den engel Gabriel ten gehore kreeg van haar toekomstige onbevlekte ontvangenis. Heel indrukwekkend!

Vervolgens gingen we naar een soort openluchtmuseum ten tijde van Jezus. Nu dit viel tegen een ezel flink vastgebonden aan een pre historisch apparaat om olijfolie te persen, Hannie die aan het weven was (Onder grote belangstelling van Peppie en Kokkie). Kortom had was niks. We kregen nog een aardwerk olielampje cadeau. (Ik kreeg meteen de exemplaren van Barbara en Nelleke erbij. Zodat jullie een idee krijgen hoe dat er uit zag?

Vanavond wederom, het wordt saai, heerlijk gegeten en gedronken.

Nu zitten we bij Tibirias

Vanmorgen natuurlijk weer heerlijk ontbeten. Van te voren nog even pootje gebaad in den zee voor ons hotel. Barbara en Nelleke waren reeds de koffers aan het pakken en stonden bij terugkomst van mij al kant en klaar in de hotellobby.

Voor we vertrokken was er natuurlijk iemand te laat, dus dat was weer lachen geblazen. Maar toen waren we eindelijk compleet (Andreas telt elke keer hoeveel mensen er in de bus zitten)

Onderweg werd het meteen gezellig, want we kregen allemaal een petje!!!Wij hebben deze beschikbaar gesteld voor onze bewoners en natuurlijk aan ons Perry, die we erg missen.

Afijn on s eerste stop was CAESAREA MARIS door de oude Herodes, wie kent hem niet, gebouwde diepzeehaven, compleet met Romeins theater, een paardenrenbaan en restante van een aquaduct. (jo, we praten hier over bouwinvloeden van de Romeinen,Kruisvaarders en Byzantijnen)

Van Caesarea gingen we naar het Karamelgebergte, waar we een kaarsje hebben gebrand in de grot waar de profeet Elia zou hebben geleefd.

We werden al aardig hongerig toen we de tuinen van Baha'i mochten aanschouwen. Dus hierna gingen we naar een verrukkelijk restaurant waar we een broodje falafel hebben genuttigd, en een uitgebreide salade. Iets waar de Big Mac in het niets verdwijnt!!! Dus Koperwiek 4, we nemen geen genoegen met de plastic bakjes sla van Daily fresh!!!!!

Na een volle buik togen wij naar het stadje Akko, waar het loofhuttenfeest aan de gang was, dus het pittoreske stadje was propvol met feestgangers, museums gesloten, maar wel bere gezellig. Ook weer heerlijke hapjes te koop, een soort pindarotsjes, helaas mochten i.v.m. met het tijdgebrek niets kopen!!!

Hier kropen we de bus weer in om door het Rifvallei naar de oudste kibboets van Israël te gaan, waar we drie nachten verblijven. De accommodatie is eenvoudig, we zitten in huisjes waar de vroeger de werkers van de kibboets in sliepen. Echter de kibboets zijn geprivatiseerd, dus de romantiek is verdwenen, naar men zegt

We zijn in Israel

Ja, daar kwam onze privé chauffeur en assistente aanrijden in de Rue de la Warande. Nelleke en Barbara zaten reeds op de achterbank. Vlug inladen en weg. En ja hoor daar werd ik door Maja opgebeld, mijn fleece jac en fotocamera lagen nog thuis en wij reden al op de snelweg ri. Eindhoven!Dus bij de eerstvolgende rotonde terug (zag ik Maja gelukkig weer!)

Maar toen werd het gaspedaal goed ingetrapt en waren we in een mum van tijd op Schiphol. Waar wij Starbucks een lekker mok cappuccino genuttigd. En toen begon het inchecken, eerst een flinke ondervraging, of je je koffer zelf had ingepakt (Nee de groenteboer), Ken je iemand in Israël etc. etc.

Hierna nog een uur voor de paspoortcontrole, maar toen zagen de magische M , dus een hamburger was snel gepakt met ener milkshake. Zagen daar mensen van de groep een armzalig droog croissantje wegwerken, Blahhhhh. Vliegen hebben we al etend en slapen doorgebracht In Israël aangekomen, uitgerust en wel, werden we onderhanden genomen door een vrouwelijke immigratie beambte, je zou zeggen van vroeg Russische makelij, zowel uiterlijk als innerlijk

We stonden volgens haar in de verkeerde rij, m'n hoesje werd van mijn paspoort gescheurd en we werden ronduit afgeblaft. Wat kom je doen, hoelang en wee je gebeente enige aarzeling in je engelse antwoord!!!!

De koffers waren er gelukkig snel, maar er waren twee mensen zoek. Onze reisleider was in lichte paniek Echter de ORsecretaresse was reeds door de douane, dus alles kwam weer goed.

De busreis naar het hotel, 4 Mac Donalds, dus hier is er is beschaving aanwezig.

We zitten nu in een prachtig hotel, aan zee en HEEEEEERLIJK ETEN!!!!!

oor het naar bed gaan nog even buiten (JA BUITEN!) een heerlijk wijntje gedronken en toen naar bed, want morgen om 7 uur gaat de wekker weer. Ja het is afzien.

de Fellowship van Koperwiek 4

Nog twee nachtjes, het schiet al op. Gisteren kwam Andreas langs met de mededeling dat het hotel in Netanya “overbooked”, dus we gaan naar eeen ander hotel. Begint al goed, dacht ik zo, toch maar even het telefoonnummer van Albert Stegerman (Red mijn vakantie) bij me gestoken (grapje).

Ondertussen aan het pakken geslagen, uren gezocht naar mijn nieuwe zwembroek, lag nog ingepakt in het plastic tasje van campingzaak De Wit op mij te wachten. Verder alle kabels, opladers etc verzameld van de laptop, fototoestel, gsm en e-reader. Wordt het geen tijd dat men een kabeltasje uitvind?

Maar de tas is ingepakt met een totaal van 15 kilo, dus we kunnen weer 5 kilo aan souvenirs meenemen op de terugreis.

Kortom we zijn er klaar voor. “De Fellowship van Koperwiek 4” komt eraan.